Niezwykły zjazd absolwentów Liceum Pedagogicznego 67 lat po maturze [ZDJĘCIA]

Organizatorem spotkania był Marian Sokołowski, były, wieloletni dyrektor szkoły w Budziszewku. Wyjaśniając tradycję spotkań rocznika 1951, w trakcie rozpoczynałącego zjazd poczęstunku w stołówce Zespołu Szkół im. H. Cegielskiego, mówił: - W 2003 roku obecny dziś z nami Zdzisław Hinz zorganizował wspaniałą uroczystość z okazji 100-lecia Liceum Pedagogicznego w Rogoźnie. Dzięki niej nasz rocznik zmobilizował się do kolejnych spotkań. Nieżyjący już nasz drogi kolega Konrad Wesołowski zdobył adresy i zorganizował pierwsze spotkanie - mówił Marian Sokołowski, przypominając miejsca kolejnych zjazdów.

Przekazał też życzenia od osób, które nie mogły przybyć ze względu na problemy zdrowotne. - W naszym roczniku maturę zdawało 56 osób. Dziś nie ma nas już tak wielu. Na jubileuszowe, piętnaste spotkanie rocznika 1951 powróciliśmy do naszej szkoły, do miejsca, w którym zdobyliśmy życiową dojrzałość - mówił organizator zjazdu.

Uczestników spotkania w serdecznych słowach powitała dyrektor ZS im. Cegielskiego Romana Węgrzak.

Z kolei Zdzisław Hinz przekazał do szkolnej Izby Pamięci dokumenty i zdjęcia związane z organizacją jubileuszu w 2003 roku. Zachęcił też uczestników spotkania do wspólnego odśpiewania kilku nastrojowych piosenek.

Maturzyści sprzed 67 lat odbyli sentymentalny spacer po szkolnym gmachu, podczas którego odżywały szkolne wspomnienia. Odwiedzili też aulę, gdzie wykonali pamiątkowe zdjęcia. W Izbie Pamięci oglądali zgromadzone tam skarby przypominające o 115-letniej już historii szkoły, która powstała jako Królewskie Seminarium Nauczycieskie.

Uczestnicy zjazdu, którzy przybyli z różnych zakątków Polski, a nawet ze Szwecji, bardzo chwalili sobie, że mogli po raz kolejny się spotkać, a ich nawiązane jeszcze w latach młodzieńczych przyjaźnie przetrwały przez całe życie.

Więc mimo, że piętnasty jubileszowy zjazd rocznika 1951 zaplanowany został jako ostatni, to w jego trakcie padały liczne deklaracje, że nastąpią jeszcze kolejne spotkania. A biorąc pod uwagę radość, jaką spotkanie sprawiło jego uczestnikom, zapewne tak będzie.