Ostatnie pożegnanie śp. Krzysztofa Łyskawy [ZDJĘCIA]

Msza pogrzebowa odbyła się w Bazylice Mniejszej pw. św. Jana Chrzciciela w Krotoszynie. Odprawił ją ks. prałat Adam Modliński, były proboszcz krotoszyńskiej fary, a obecnie proboszcz parafii katedralnej pw. św. Mikołaja w Kaliszu. W mszy uczestniczyli również ks. prałat dr Aleksander Gendera, proboszcz parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Krotoszynie oraz dziekan krotoszyński; ks. kanonik Stanisław Mieszała, proboszcz parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Krotoszynie; ks. kanonik Andrzej Szymankiewicz, proboszcz parafii pw. św. Marii Magdaleny w Krotoszynie; ks. prałat Ryszard Dziamski, proboszcz parafii pw. św. Wojciecha w Kobiernie; ks. kanonik Łukasz Żurawski, kustosz Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lutogniewie i proboszcz parafii pw. Świętej Trójcy w Lutogniewie oraz pochodzący z parafii ks. lic. Marcin Kierzek, wikariusz parafii konkatedralnej św. Stanisława Biskupa i Męczennika.

Krzysztof Łyskawa był członkiem Cechu Rzemiosł Różnych od 1976 r., a w 1994 r. został pierwszym podstarszym i wszedł do zarządu. Od powstania Krotoszyńskiej Izby Rzemieślniczej w 2015 r. pełnił funkcję członka zarządu. Był również przewodniczącym komisji egzaminacyjnej czeladniczo-mistrzowskiej w zawodzie cukiernik w Kaliskiej Izbie Rzemieślniczej. Historia jego firmy sięga roku 1928, kiedy to Michał Kołodziej z Franciszkiem Łyskawą założyli pierwszy zakład produkcyjny przy ul. Gołębiej 5 w Krotoszynie. Krzysztof Łyskawa kontynuował rodzinną tradycję swojego taty i dziadka. Później prowadził cukiernie wraz z synem, w której wyszkolił wielu wspaniałych fachowców cukiernictwa. Był odznaczony Brązowym, Srebrnym, Złotym i Platynowym Medalami im. Jana Kilińskiego oraz najwyższym rzemieślniczym odznaczeniem - Szablą Jana Kilińskiego. W 2012 r. i 2014 r. był nominowany do Dębu Krotoszyńskiego. Otrzymał Złotą Odznakę za szkolenie uczniów, a jego cukiernia posiada certyfikat Rogala Świętomarcińskiego, a także wiele różnych wyróżnień.

- Przeszedł do wieczności w jubileuszowym roku swojego życia. Można powiedzieć - w najlepszym roku swojego życia. 22 sierpnia przypadają jego 75. urodziny, 14 listopada wypadnie złoty jubileusz pożycia małżeńskiego, a w ostatnich miesiącach, wraz z Krotoszyńską Izbą Rzemieślniczą przyczynił się do powstania dzwonu św. Józefa, który czeka na poświęcenie i umieszczenie go w wieży tej krotoszyńskiej bazyliki. Jeśli wolno mi tak powiedzieć, to śp. Krzysztof w swoim życiu miał trzy słabości, wobec których nie potrafił siebie szczędzić. Pierwsza to jego małżonka Bożena i rodzina. Tutaj najbardziej wyrażał swoją miłość. Drugie to rzemiosło. Tutaj najbardziej wyrażał swoją pracowitość w swoim zakładzie, ale też w cechu i w izbie rzemieślniczej. I trzecie. Co to jest? To ten kościół. Tutaj wyrażał swoją wiarę. Nie tylko w jego wnętrzu uczestnicząc w mszach i nabożeństwach. Codziennie na niego spoglądał. Ale także wiele razy widziałem, jak obchodził kościół na zewnątrz w koło. Doglądając, patrząc, czy prace przebiegają we właściwy sposób, czy czasem nie potrzeba jakiejś interwencji. Czy wszystko jest na swoim miejscu. Tak, jak w życiu śp. Krzysztofa obecne były treści chrystusowych błogosławieństw. Tak i po śmierci. Niech się wypełnia płynąca z niej obietnica. Śp. Krzysztofie, ciesz się dalej, bo wielka jest twoja nagroda w niebie - mówił podczas kazania ks. prałat dr Aleksander Gendera.

Śp. Krzysztof Łyskawa spoczął na cmentarzu krotoszyńskim przy ul. Raszkowskiej.

- Zabraknie nam twojej obecności, twojego doświadczenia, twojego radosnego spojrzenia w poważnych decyzjach zawsze wyważonego zdania. Przez te wszystkie lata pracy poznaliśmy się bardzo dobrze. To na mnie wypadło, kolego Krzysztofie, pożegnanie ciebie, choć dla mnie najłatwiej byłoby stać i milczeć. W zakładzie Krzysztofa panowała i panuje ciepła, serdeczna, rodzinna atmosfera. Wiedzą to ci, którzy mieli okazję spotkać się w jego zakładzie lub domu. Jak trudno pogodzić się z faktem, że już nie spotkamy się na zarządzie, ani w domu, na ulicy, ani w kościele, który był ci bliski w sercu i w sąsiedztwie. Wierzę, że to wszystko, co po sobie zostawiłeś, jakim byłeś dla ludzi i dla rodziny, w której najważniejsza była Bożenka, za to zapłata na ciebie czeka w niebie, drogi przyjacielu. Chciałbym cię pożegnać w imieniu własnym i całego krotoszyńskiego rzemiosła. Jak tylko to jest możliwe i godne, tak jak nam pozwalają czasy, które nas spotkały. W tej ostatniej drodze uczestniczą koledzy rzemieślnicy ze sztandarami. Hołd ci składa bliski tobie i twojej rodzinie Sztandar Cechu Piekarzy i Cukierników, który był przechowywany w czasie II wojny światowej w twoim rodzinnym domu, którego odnowienie ty niedawno sponsorowałeś. Krzysiu, będziemy cię długo wspominać w pracy, na zarządach i w modlitwie w kościele - mówił nad grobem Józef Januszkiewicz, starszy Cechu Rzemiosł Różnych w Krotoszynie i prezes Krotoszyńskiej Izby Rolniczej.

POLECAMY RÓWNIEŻ: